Frida`s plastic world

I paint my own reality.I paint bcuz I need to. I paint whatever passes through my head without any other considerationIiI II

Frida`s plastic world

I paint my own reality.I paint bcuz I need to. I paint whatever passes through my head without any other considerationIiI II

من و تو

کله ی ظهر بود و ما دو تا بودیم و رفتیم توی سینما  و فقط ما دو نفر بودیم و نشستیم و پاهایمان را روی صندلی ِ  جلویی گذاشتیم و چیپس خوردیم و فیلم را با همه ی مزخرفی اش نقد کردیم و تو فیلم را دوست داشتی و بعد از آن هم بار ها گفتی که آن فیلم را دوست داشتی و من مدام می گفتم  ژیان ماشین نمی شود و  فیلم ایرانی ، فیلم!


***


من و تو 1 ، دارد همان فیلم را نشان می دهد و من در خانه ام و یک نفرم و نشسته ام و پاهایم را روی میز کوچک ِ روبروی مبل گذاشته ام و هیچ نمی خورم و مدام  صحنه های فیلم، حرف های مان را یادم می آورد و فیلم را دوست دارم  و دیگر برای ام مهم نیست که ژیان ماشین است یا گلزار بازیگر یا فیلم ایرانی ، فیلم....و هی  کاش و کاش و  کاش  که یک بار...یک بار..فقط یک بار دیگر برگردی و برویم و فیلم ببینیم و حرف بزنیم .من و خودت.فقط.




_____________________________

پ.ن.1.همه ی روز ، نرگس.

نظرات 1 + ارسال نظر

تنها کاش می ماند . . . همه چی از یاد ادم می ره مگه یادش که همیشه یادش. . . .

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد