همیشه همین طور است.مطمئنم.همه ی آن هایی که خودکشی می کنند...توی آخرین لحظه دلشان می خواهد یکی بیاید و نگذارد.اول اش مطلقا به این فکر نمی کنند...اما مطمئنم یک لحظه...یک ثانیه وجود دارد که از ته دلشان می خواهند کسی برسد و نجاتشان دهد.داستان ِ من اما فرق دارد.درست توی همان لحظه که دلم می خواهد یکی بیاید...می آید.اما..به جای این که من را از بلندی بکشاند کنار...هلم می دهد و ...خلاص.
حتما نرگس هم یک ثانیه...شاید کمتر از ثانیه...دلش می خواسته که کسی برسد.شاید کسی نرسیده..شاید هم رسیده اما..فقط هل اش داده...
چه قدر سنگینم ریمیا...آن قدر سنگین که خواب و سبکی اش له شدند و سراغم نیامدند...
شایدم آدم ها میایند ...
اما
دیر میایند!
راستی یه سوال ... ریمیا یعنی چی اسم خانومه یا آقا؟
و اینکه اگر اشکالی ندارد دوست دارم بدونم کیه ؟
آمار میگه هر 40 ثانیه یکی خود کشی میکنه.
میگن یا باید خیلی پر باشی یا خیلی خالی که بتونی خودت رو بکشی. البته بگم بدون تمرین هیچ کاری میسر نیست و همین تمرین کار دست آدم میده. چند بار که خودکشی ناموفق انجام بدی میشی چوپان دروغ گو.
تو جمع هم خود کشی نکن که شاید یکی دو نفر پیدا بشن که تشویقت نکنند.
خوب 40 ثانیه ات تموم شد برو ته صف.
نفر بعدی لطفن.
سلام از وب شب هزارویکم اینجا رو پیدا کردم
خیلی از مطالبتون رو خوندم و لذت بردم
عالی مینویسید
بدون تعارف میگم(حالا مگه باهم تعارف داشتیم!!!!!!!)
واااای نرگس...