خیلی خواستم بمونی نشد

مثل همیشه همان طور که لباس ام را در می آورم توی خانه قدم می زنم و با گلدان ها و بامبوها و خانماقای تندر چاق سلامتی می کنم.ترنج هم مثل کنه می چسبد به من و از این طرف به آن طرف همراهی ام می کند و این داستان هرروزمان است.دارم با گلدان ها دست می دهم که می بینم یکی شان سرد و بی حال است.دست ام را پس می کشم و سرم را می برم نزدیک تر که می بینم از کمر شکسته است.آه می شود سر تا پای ام.ترنج ِ عوضی! کار کار ِ خود ِ زبان نفهم اش است.سرش داد که می زنم می دود و زیر میز می نشیند.بی این که حتی نشان دهد که متاسف است.حیوانک ام تقصیری ندارد.شاد و غمگین و متاسف اش همه یک شکل است.

ساقه ی شکسته را بر می دارم .یک کیسه ی کوچک خاک ژله ای که ف داده بود به ام را می ریزم توی یک لیوان آب و ساقه را می گذارم درون اش.یادم می افتد که ف با گلدان های اش حرف می زد و می گفت اگر با گلدان ها حرف نزنیم و نگاه شان نکنیم می میرند.

می خواهم بنشینم کنار ساقه ی شکسته و نوازش اش کنم و  حرف بزنم و نگاه اش کنم و  بگویم ریشه بدوان و خوب شو و مطمئنم که خوب می شوی و هنوز سبزی و چند تا ریشه ی نازک هنوز از تو باقی مانده و گلدان ات دلتنگ ات می شود اگر نمانی و تو خوب شو تا نگذارم ترنج حتی از یک کیلومتری ات هم رد شود... 

می خواهم بنشینم و همه ی این ها را  با کلی چیزهای دیگر بگویم که می بینم روی زمین نشسته ام و هق هق نفس ام را بند آورده. آقای نویسنده از اتاق اش سراسیمه می آید بیرون.فکر می کند  دوباره از همان شوک های همیشگی ست. می نشیند روی زمین و از پشت بغل ام می کند.خودم هم خودم را بغل می کنم.ناخن های ام را فشار می دهم توی بازوهای ام و می گویم :" من  آدم ِ  خوب میشی بگو ، نیستم...من بلد نیستم دیگه بگم خوب می شی...من نمی تونم بگم طاقت بیار....تو بگو...تو بگو به این گله...به برگاش ...که خوب شه...که بمونه....که نمیره...من نمی تونم هی برم و بیام و نگاش کنم که داره می پژمره...یا ببرش یا بگو که خوب می شه..من دیگه آدم ِ امید بده به ساقه ای که شکسته نیستم...من دیگه منتظر ِخوب شدن بمون ، نیستم....من اصلا دیگه توان ِ صبر کن و ببین چی می شه  ندارم...من آدم ِ صبح بیدار شو و سربزن ببین که خوب شده نیستم...می فهمی؟...نیستم...تو بگو...اصلا ببرش...شاید خوب نشه...می دونم که نمی شه...شکسته ساقه ش...ببرش پس....."  

همان طور که از پشت بغل ام کرده لب های اش را می گذارد روی شانه ام و شانه ام قطره قطره خیس ...